در پی عملکرد قابل توجه شرکت کارگزاری آینده­نگر خوارزمی در خصوص عرضه اختراعات، طرح­های صنعتی و علائم تجاری در بازار دارایی­های فکری فرابورس ایران، این کارگزاری از طرف معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به عنوان مشاور پذیرش شرکت­های دانش بنیان انتخاب شد. در همین راستا تفاهم نامه همکاری با معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در تاریخ 24 تیرماه 1397 به امضا رسید.

بر اساس این تفاهم معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، فهرست شرکت­های دانش بنیان را به منظور آماده­سازی و پذیرش این شرکت­ها در بازار شرکت­­های کوچک و متوسط فرابورس ایران (SMEs Market) به کارگزاری آینده­نگر خوارزمی معرفی كرده تا پس از طی مراحل پذیرش، شرایط معامله سهام این شرکت­ها در بازار سرمایه ایران فراهم شود.

کارگزاری آینده نگر خوارزمی یکی از شرکت های وابسته به شرکت سرمایه گذاری خوارزمی (سهامی عام) است.

معامله اولین دارایی فکری در کارگزاری آینده نگر خوارزمی

اولین معامله دارایی فکری در بازار فرابورس ایران از طریق کارگزاری آینده نگر خوارزمی دوشنبه 11 مرداد ماه سال 1395 انجام شد.

دوشنبه 11 مرداد 1395 یک ورقه بهادار مبتنی بر دارایی فکری با موضوع «ساخت دستگاه ظرفشویی با سیستم AIR JET » در نماد « سوپر ظرفشویی 4» معادل 100 درصد اوراق یادشده و به ارزش کل یک میلیارد و 200 میلیون تومان پس از احراز شرایط به طور قطعی معامله شد.

بازار دارایی فکری 4 سال است که شکل گرفته است. این بازار، محلی است برای تجاری سازی ایده ها و اختراعات و آن چیزهایی که به عنوان حقوق مالکیت فکری ثبت و در این بازار لیست و برای جذب سرمایه آماده می شوند.

بازار دارایی فکری جایی برای تجاری سازی ایده ها و اختراعات است. ایده هایی که به عنوان حقوق مالکیت فکری در نزد مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشند، قابلیت ورود به بازار دارایی فکری را دارند تا پس از انجام بررسی پارک فناوری پردیس و دریافت تاییدیه آن در فهرست دارایی های فکری درج و برای جذب سرمایه آماده شوند. در این میان، کارگزار برای این دارایی ها بازاریابی و ارزشگذاری می کند. بعد از آن معامله طی ساز و کاری شفاف و رسمی و مستند به قانون در بازار فرابورس انجام می شود.

در فرایند معامله هم مالکیت منتقل می شود و هم پول. کارگزار نیز این فرایندها را هم تسهیل می کند و هم باعث قانونی شدن و شفاف شدن آن می شود.

ارزشگذاری روی دارایی های فکری، امری بسیار پیچیده است، چون دارایی فکری نامشهود و صرف ایده و ادعا است. روش رایج در دنیا برای ارزشگذاری دارایی های فکری نیز به این صورت است که با توجه به ذات صنعت مورد نظر، کیفیت و پیچیدگی خود اختراع و همچنین سرمایه گذار و نحوه معامله ای که صورت می گیرد، سناریوهای مختلف را می بینند و از روش های مختلف قیمت گذاری می کنند، بعد قیمت بدست آمده یا میانگین قیمت های بدست آمده از روش های مختلف را به عنوان قیمت پایه به سرمایه گذاری پیشنهاد می کنند. اگر چه این قیمت پایه مشخص می شود، اما در نهایت بازار است که قیمت پایه درست و واقعی هست یا نه؟ آیا این قیمت پایه برای سرمایه گذار ارزش دارد یا نه؟