دکتر حجت اله صیدی، مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری خوارزمی(سهامی عام) در سرمقاله تازه ترین شماره ماهنامه «وخارزم»- نشریه داخلی خانواده بزرگ کارکنان شرکت سرمایه گذاری خوارزمی- با عنوان «معجزه صبر» - منتشره در اول اسفندماه94- دلایل مدیریت گروه خوارزمی برای صبوری در برابر بسته ماندن نماد "وخارزم" طی 4 ماهه گذشته را تشریح کرد. مشروح سرمقاله یاد شده را دراینجا می خوانید:

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر

آری شود، ولیک به خون جگر شود !

بسته ماندن نماد وخارزم برای چهارماه متوالی، سهامداران و ذینفعان ارجمند سرمایه گذاری خوارزمی را از منظر واکنش به موضوع، به دو گروه تقسیم کرده است. درحالی که گروهی از سهامداران با آشنایی کامل با سازوکار بازار سرمایه و تامل و تدقیق در مسئلة مورد بحث بین شرکت و سازمان بورس، با اعتماد به شرکت و اعتقاد بر اینکه مسائلی از این دست باید با طمانینه و به دور از شتابزدگی حل شود تا خسارت های بیشتری ایجاد نشود، صبوری پیش گرفته و با آرامشی نسبی در انتظار حصول نتیجة پیگیری های مستمر و بحث های جدی شرکت با سازمان هستند، گروه دوم از سهامداران محترم، زبان به گلایه گشوده و صبوری را برنتافته اند. در این راستا، افت وخیزهای بازار در هفته های گذشته نیز بر دغدغة این سهامداران افزوده و این تصور که اگر نماد سهام بسته نبود چه سودها که می شد شناسایی کرد، بر شکوه ها اضافه کرده است. بدیهی است که در چنین شرایطی مدیریت و کارکنان گروه، بدین دلیل که در خط مقدم عملیات شرکت بوده و دسترسی به آنان آسانتر از هر شخص یا سازمان دیگری است، بیشتر از سایرین مخاطب گلایه ها و شکوه ها قرار می گیرند، که در باب بسته بودن نماد نیز چنین اتفاقی رخ داده و این در حالی است که مدیریت و کارکنان نه تنها نقشی در بسته بودن نماد نداشته اند، بلکه از روزی که سازمان بورس تصمیم به بستن نماد گرفت، مدیریت و کارکنان شرکت تلاشی شبانه روزی و پیگیری های مجدانة بی وقفه داشته اند تا مسئلة ایجاد شده به درستی حل و فصل گردیده و نماد سهم حتی برای یکساعت بسته نماند. در این خصوص باید خاطرنشان کرد، که عدم توجه کافی به محتوای مسئله و اصرار بر باز شدن نماد بدون حل درست موضوع و تفاهم مناسب با سازمان بورس، بی تردید خسارت هایی بر سهامداران کنونی شرکت، که معترضین محترم هم از این گروه هستند وارد خواهد آورد، که به مراتب بدتر از بسته ماندن نماد است. اگرچه بسته ماندن نماد مورد تایید شرکت نیست اما باید توجه داشت که باز کردن آن بدون موافقت سازمان با روش حسابداری و گزارشگری شرکت برق وانرژی سپهر، زیانی بیشتر ایجاد خواهد کرد. بسته بودن نماد از آن روی مورد تایید شرکت نیست، که هیچ مورد مبهم، غیرشفاف، نادرست یا پیش بینی ناپذیری وجود ندارد. شرکت تمامی موارد مربوط به نیروگاه منتظرقائم را در زمان مناسب و با شفافیت کامل افشا کرده و در این راستا با اعتقادی که به جایگاه قانونی و عرفی سازمان بورس داشته و احترام خاصی به آن قائل است، سعی کرده نظر سازمان را حتی در گفت وگوهای شفاهی اعمال کند. نکتة جالب آن است که همین صورت های مالی ـ و مشابه آن در دوره های میانی گذشته ـ نه تنها مورد تایید حسابرس بلکه مورد تایید سایر ارکان مرتبط نیز بوده و آخرین نمونه اش هم تصویب صورت های مالی شرکت در مجمع عمومی عادی مهرماه سال جاری و ثبت آن بوده است. از زمان برگزاری مجمع تاکنون نیز، مدیریت شرکت براساس قولی که داده بود دلایل علمی، تجربی، سیستمی و مدیریتی متعددی را برای دفاع از روش حسابداری مورد عمل ارائه داده است، که مانند هر نظر کارشناسی دیگر، همواره عده ای با آن موافق، عده ای مخالف و عده ای بیطرف بوده اند. حقیقت آن است که در کمیته های حرفه ای و تخصصی که برای این موضوع تشکیل شده نیز تفاوت نظرهای حرفه ای فراوانی وجود داشته است. تمامی کسانی که با روش شرکت موافق بوده اند ـ درست همانند مخالفین ـ از نام آوران حرفة حسابداری و گزارشگری مالی هستند و مستقل و با تامل اظهارنظر می کنند. همین عدم موافقت یا مخالفت قطعی با روش حسابداری شرکت برق سپهر، موجب تطویل فرآیند بازگشایی نماد شده است. آیا سهامداران گله مند توقع دارند زمانی که صورت های مالی برق سپهر توسط امور مالی متخصص شرکت تهیه شده و پس از طرح و بررسی در کمیتة حسابرسی آن به تایید حسابرس مستقل نیز رسیده و این فرآیند عینا درخصوص صورت های مالی تلفیقی نیز در شرکت مادر طی شده و به تایید تمامی ارکان رسیده و سپس در مجمع عمومی عادی تصویب شده و به ثبت رسیده و حتی در دورة میانی قبل هم صراحتا برمبنای همین روش، هم موافقت سازمان بورس برای افزایش سرمایه اخذ شده و هم سهامداران بر آن اساس در افزایش سرمایه شرکت کرده اند و علاوه بر تمام این موارد، استدلال های حرفه ای شرکت مورد تایید برخی از اعضای کمیته های حرفه ای نیز واقع شده است، مدیریت شرکت بدون اعتقاد به مبانی استدلالی و اصولی خود که فقط و فقط در راستای صیانت از شرکت و حفظ حقوق سهامداران است، صرفا برای دلخوشی مقطعی و شتابزدة برخی از عزیزان سهامدار، از موضع محکم خود کوتاه آمده و سود شرکت را کاهش اساسی دهد؟ جدا از وجدان و شرع و حق الناس، آیا با اصلاح سریع حساب ها، پاسخ همین سهامداران گله مند را می توان داد؟ آیا وقتی نه تنها گزارش کارشناسی سال ۹۳ که دال بر تایید ارزش نیروگاه برابر حداقل سی هزار میلیارد ریال است بلکه اطلاعیة مزایدة بانک صادرات در مردادماه سال ۹۲ قیمت پایة فروش نقدی نیروگاه را بیست وپنج هزار میلیارد ریال اعلام می کند و از طرف دیگر به دلیل ابهام در متن قرارداد اولیة خرید نیروگاه توسط خوارزمی، به دلیل اشاره به دو مبلغ شانزده هزارمیلیارد ریال و بیست ونه هزار میلیارد ریال، با هماهنگی سازمان بورس، اقدام به تنظیم و مبادلة الحاقی های که بر مبلغ قطعی بیست ونه هزارمیلیارد ریال به عنوان ثمن معامله با صراحت صحه می گذارد، امور مالی باید ارزش نیروگاه را به شانزده هزارمیلیارد ریال تقلیل دهد؟ مجموعة این موارد، شرکت را بر آن داشته که سعی در اقناع سازمان بورس و اوراق بهادار درخصوص صحت روش عمل حسابداری کند که براساس قضاوتی کاملا حرفه ای صورت گرفته، که خوشبختانه با روی گشادة مبنی بر تمایل مثبت به حل وفصل موضوع توسط مدیران محترم سازمان نیز مواجه شده، اگرچه هنوز نتیجة قطعی به دست نیامده است. نباید از خاطر دور داشت که رشد و توسعة شرکت ها، مخصوصا هنگامی که رکود سختی بر اقتصاد حاکم است امر بسیار دشواری است. هیئت مدیرة خوارزمی از آن روی که خود را در برابر حال و آیندة سهامداران شرکت مسئول می دید، از ابتدای پاییز سال ۹۲ اقدام به تدوین برنامه ای عملیاتی کرد تا خلق ثروت بیشتر را به صورتی پایدار و مداوم و طی هفت سال عملی سازد. این برنامه در مجمع افزایش سرمایة بهمن ماه همان سال مورد تایید و تشویق کامل سهامداران قرار گرفت. آیا سهامداران صبور امروز انتظار دارند که شرکت بدون برنامه به راه خود ادامه داده و بدون افزایش ارزش، صرفا با دارایی و سودی اندک به گذران زندگی خود ادامه دهد تا مدت ماموریت مدیران به پایان برسد؟ آیا انتظار دارند برنامه به کناری نهاده شود و گروه بزرگ خوارزمی که به مدد همین برنامه و تلاش های خستگی ناپذیر کارکنان و با پشتیبانی های قاطبة سهامداران؛ اکنون در آستانة ورود به جمع صد شرکت بزرگ کشور است و جزء بزرگترین شرکت بورس در گروه سرمایه گذاری ها است و در تابلوی اصلی بازار اول قرار گرفته، دچار روزمرگی و عدم توجه به برنامه گردد؟ شاید برآوردن این انتظارها برای مدیران خوارزمی آسانتر و در کوتاه مدت، موجب خوشنامی شود اما تکلیف مفهوم مهمی به نام مسئولیت و امانتداری چه می شود؟ حقیقت آن است که حتی در چهارماه اخیر، شرکت نه تنها توقف یا پسرفت نداشته بلکه به پیشرفت مستمر و جدی خود ادامه داده است. مدیریت با اصرار بر اجرای مو به موی برنامه های تجاری سازی نیروگاه منتظرقائم، اکنون ارزش واقعی و پتانسیل های درآمدزایی و سودآوری آن را افزایش چشمگیری داده است، فعالیت های بین المللی نه تنها شروع شده بلکه در مواردی در همان سال نخست به سودآوری رسیده است. معادن طلا در حال توسعه هستند، ساختمان، بخش دارو، بانکداری وفنآوری اطلاعات سود مناسبی ایجاد کرده اند و اکنون برنامه های میان مدت توسعه و ارتقاء سبد سرمایه گذاری در حال اجراست و تمامی این موارد هم به طور مستمر از طریق نشریة وخارزم و وبسایت شرکت به اطلاع تمامی ذینفعان رسیده است. آیا باید با این شرایط از راه طی شدة روبه رشد برگشت؟ اکنون گروه خوارزمی در راستای تحقق برنامة راهبردی هفت ساله برای ارزش آفرینی پایدار، در موقعیتی قرار دارد که حتی اگر به فرض محال، نظر قطعی سازمان بر تعدیل حساب ها بوده و استدلا لهای شرکت کارگر نیفتد و برای رعایت قانون اوراق بهادار صورت های مالی دیگری هم تهیه گردد، با تمهیدات اندیشیده شده، خسارت پایداری بر پیکر شرکت و سهامداران وارد نخواهد آمد، هرچند ماموریت شرکت جلوگیری از هرگونه تعدیل است. این حقیقت؛ مدیریت خوارزمی را بر آن می دارد که همچنان با صبر و خون جگر سعی کند از سنگ ها لعل ارزشمندی بیافریند و حتی با شکوه ها و گلا یه های نزدیکان خم به ابرو نیاورد و برای رسیدن به قلة رفیع چشم انداز برنامة هفت ساله سر از پا نشناسد، زیرا در صبر معجزه ای است که قرآن کریم وعده داده است تا در سایة آن انسان دچار خسران نشود.