سه شنبه هفتم اردیبهشت ماه، همزمان با سالروز واقعهٔ طبس و شهادت محمد منتظر قائم (ع) فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یزد ـ همکار دیرین نیروگاه منتظر قائم (ع) ـ این یادمان با حضور همسر و فرزندان آن شهید گرانقدر در محل شرکت مدیریت تولیدبرق منتظرقائم برگزار شد.

در این نشست که با حضور جمعی از همکاران بازنشسته نیروگاه، نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران استان البرز، مدیرکل بنیاد شهید استان، فرمانده سپاه پاسداران شهرستان فردیس، فرماندهی بسیج مقاومت توانیر و بسیج کارگری استان البرز و شهرستان فردیس برگزار شد؛ ابتدا مهندس علیرضا دهنوی ضمن خیر مقدم به خانوادهٔ شهید محمد منتظرقائم، به معرفی شهید بزرگوار از زمان تولد تا همکاری با نیروگاه و دستگیری آن شهید جاویدیاد در نیروگاه توسط ساواک پرداخت. وی این یادمان را منشاء گرفته از عنایت حق و هدایت شهید منتظرقائم دانست و گفت: «شایسته و بایسته است که به اهمیت جایگاه شهیدان و دستاورد ایثارشان تا پای جان ارج بنهیم و این ارزش‌های به دست آمده را حفظ و به نسل‌های بعد منتقل کنیم.»

در این یادمان همچنین مهندس اسلامی ـ مدیر عامل شرکت توسعه برق و انرژی سپهرـ از بانیان برپایی این یادمان تشکر کرد و گفت: اگر حضور به همراه خلوص نبود، به آنچه حاصل شده، دست نمی‌یافتیم.

محمد مهدی عالم‌زاده از همکاران بازنشسته نیروگاه شهید منتظر قائم (ع) گفت: «محمد منتظر قائم سال ۱۳۵۰ پس از موفقیت در آزمون، به استخدام توانیر درآمد و وارد نیروگاه شهریار (شهید منتظرقائم) شد.

او همواره بحث‌های دینی ـ مذهبی با همکاران تشکیل می‌داد. شهید عزیز از مرخصی استفاده نمی‌کرد و تنها ماه مبارک رمضان را کامل مرخصی می‌گرفت و به شهرستان خود یعنی یزد می‌رفت. در سال ۵۴ از سوی ساواک دستگیر شد.

وی افزود: پس از پیروزی انقلاب، این مبارز نستوه با حضور در یزد از بنیانگذاران کمیته انقلاب اسلامی در یزد بود و پس از آن به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و نخستین فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در استان شد و تا ۵ اردیبهشت ۱۳۵۹ که با بذل جان به خیل شهدا پیوست، در رکاب انقلاب مجاهدت کرد.

همسر شهید محمد منتظرقائم ـ بانوصدیقه بیگم ثانوی مدرسی ـ نیز  با تشکر از این اقدام نیروگاه و بیان این نکته که «بی‌شک تکرار تاریخ افت و خیزهایی را متوجه انقلاب می‌کند» گفت: «تحلیل و بررسی این وقایع راه‌ها را بر نیرنگ دشمن می‌بندد که واقعه طبس را می‌توان در این بخش مورد مداقّه قرار داد.»

صدیقه بیگم مدرسی، در ادامه با زمزمه یکی از سروده‌‌هایشان واقعه طبس را به تصویر کشید:

 «با رایحه عشق نما تازه نفس را                                 بشنو ز دم قافله‌ها بانگ جرس را

با ابرهه برگو که چه در کوه و چه در دشت        از یاد مبر تندی طوفان طبس را         

جولانگه سیمرغ بود جایگه ما                                    باید که برانیم از آن ورطه مگس را

ار آب جو خاکش به دم باد سپاری                    آتش بزنیم از همه سو ریشه خس را

شد سینه سینائی ما طور تجلی                                    تا از شرر عشق گرفتیم قبس را

ما طایر اوییم کز آغاز پریدن                          در پهنه آبی نشناسیم قفس را»